Η νόσος περιγράφτηκε για πρώτη φορά το έτος 1817 από τον Εγγλέζο γιατρό Τζέιμς Πάρκινσον (James Parkinson), σε μία μελέτη του με τίτλο «Δοκίμιο για την τρομώδη παράλυση», όπου περιέγραφε την ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Η περιγραφή αυτή, αποτέλεσε την πρώτη ακριβή και σαφή αναφορά των συμπτωμάτων της πάθησης.
Για να καταλήξει στις διαπιστώσεις του ο Πάρκινσον, παρατήρησε για μεγάλο χρονικό διάστημα το καθημερινό βάδισμα έξι ασθενών, που εμφάνιζαν τα συμπτώματα της νόσου.
Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ως γιατρός, ο Τζέιμς Πάρκινσον μαθήτευσε κοντά στον πατέρα του και απέκτησε ειδικότητα χειρουργού αφού παρακολούθησε την ιατρική σχολή.
Εκτός από την ιατρική, ο Τζέιμς Πάρκινσον είχε πολλά και ποικίλα ενδιαφέροντα. Ενασχολήθηκε θερμά με τη μέριμνα για τους άπορους και τους πνευματικά άρρωστους και δημοσίευσε βιβλία και εργασίες που αφορούσαν μια πληθώρα ιατρικών θεμάτων, όπως τα αποτελέσματα του κεραυνού, μια περίπτωση σκωληκοειδίτιδας και η εκπαίδευση των φοιτητών ιατρικής. Ο Τζέιμς Πάρκινσον ανέδειξε επίσης πολλά κοινωνικά προβλήματα, όπως η φτώχια, η υψηλή φορολογία, η εκπαίδευση των άπορων και των ατόμων με αναπηρίες. Ασκούσε, επομένως, έντονη κριτική για το πολιτικό σύστημα και ενθάρρυνε τις μεταρρυθμίσεις.
Το 1876, περίπου 60 χρόνια μετά τη δημοσίευση του πρωτότυπου δοκιμίου του Πάρκινσον, ο διακεκριμένος γάλλος νευρολόγος Ζαν Μαρτέν Σαρκό αναγνώρισε τη σπουδαιότητα του έργου του Τζέιμς Πάρκινσον..
Ο Σαρκό, ήταν ο πρώτος που έδωσε στην πάθηση την ονομασία της από τον Τζέιμς Πάρκινσον, δηλαδή «η Νόσος του Πάρκινσον», αντί για «Τρομώδη Παράλυση» που ονομαζόταν μέχρι τότε.
Η υποκείμενη αιτία των συμπτωμάτων της νόσου του Πάρκινσον, δηλαδή η έλλειψη μιας ουσίας στον εγκέφαλο που ονομάζεται ντοπαμίνη και είναι απαραίτητη για τον έλεγχο της κίνησης, προσδιορίστηκε πολλά χρόνια αργότερα.
Σήμερα, πολλές μεγάλες οργανώσεις προωθούν την έρευνα για τη νόσο του Πάρκινσον, ευελπιστώντας να επιτύχουν τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τόσο των ατόμων με τη νόσο όσο και των οικογενειών τους.
Επιπλέον, εκστρατείες ευαισθητοποίησης του κοινού περιλαμβάνουν οι εκδηλώσεις κατά την εορτή της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Ασθένειας του Πάρκινσον στις 11 Απριλίου (ημέρα των γενεθλίων του Τζέιμς Πάρκινσον ).
Τον Απρίλιο του 2005, η κόκκινη τουλίπα καθιερώθηκε ως το Παγκόσμιο Σύμβολο της νόσου του Πάρκινσον.